Ang aking Kuya
Malaki ang aming
bahay, may tatlo kaming magagarang sasakyan, ang isa ay sa amin ng aking
kapatid na si Ramon at ang dalawa ay ginagamit ng aming mga magulang sa
pagpunta sa kani-kanilang trabaho. Nabibigay lahat ng kahit na anong gustuhin
namin tulad ng sapatos, damit, bagong selpon at iba pa. Sa katunayan ay may-ari
ang aming ama ng isang kompanya at ang aming ina naman ay isang doktor, kaya
hindi ko maitatanggi na kami ay mayaman. Ngayon ay araw ng Linggo, kaya magsisimba kami ni kuya
Ramon. Nakasanayan na kasi namin na sa tuwing sasapit ang Linggo Kami ay
pumupunta sa simbahan upang magpasalamat.
Nandito kami ngayon sa Ramen's House, palagi akong dinadala ni Kuya dito dahil alam niya na paborito ko ang Ramen. Pagkatapos naming kumain ay umuwi na kami.
Kinabukasan, Lunes, may pasok kami ni Kuya. Siya ay graduating na sa kursong engineering at 2nd year college pa lang ako sa nursing. Ayaw na ayaw ni Kuya na umuuwi ako mag-isa sa kadahilanang baka may mangyari sa akin na hindi maganda, ayaw rin ni Kuya na umiinom ng alak at sumasama sa mga taong hindi ko gaanong kakilala. Si kuya ang nagsilbing Nanay at Tatay ko dahil kadalasan hindi namin nakikita ang aming mga magulat dahil na rin sa kanilang trabaho. Kaya ganoon na lang kaistrikto si kuya pagdating sa akin.
Kaarawan ngayon ni Jaymie, matalik ko siyang kaibigan. Ipinaalam ako ni Jaymie kay papa na kung maari ay matulog na lang ako sa bahay nila at pinayagan naman ako. Nandito kami ngayon sa kwarto ko, nakahiga si Jaymie sa kama ko at ako naman ay namimili ng damit na isusuot ko. Mamayang gabi pa naman ang birthday party ni Jaymie, kaya napagpasyahan ko na magshort at t-shirt na muna ako.Konti lang kaming imbitado dahil wala kaming masyadong kaibigan ni Jaymie. Sa katunayan, anim lang kami sa barkada at nabuo ito dahil magkakila-kilala rin ang aming mga magulang.
Habang lahat kami ay kumakain, biglang nagyaya si Jaymie na pumunta sa bar kaya tuwang-tuwa ang barkada at ang mga ngiti ay abo't hanggang tenga. Lahat kami ay parang pare-parehas lang ng sitwasyon sa buhay.
Ang mga magulang din nila ay abala sa kani-kanilang mga trabaho. Ang pagkakaiba lang ay nagagawa nila lahat ng gustuhin nila.
Ako kasi palaging andiyan si Kuya upang alalayan at pagsabihan ako kung ano ba ang tama at kung ano ang mali.
Nandito na kami ngayon sa PC4 isang kilalang inuman dahil sa wild party. Nag order ako ng lemonade dahil hindi talaga ako umiinom ng alak at alam ito ng barkada. Ang ingay at ang usok dito sa loob ng bar. Sa isip ko, bakit parang gusto kung tikman kung anong lasa ng alak, kaya kumuha ako sa inorder nila na bucket ng isa, hanggang sa nasundan pa. Madali akong nalasing dahil hindi nga ako umiinom.
Nagkayayahan ang lahat na sumayaw pero hindi ako sumama, nakaupo lang ako tinitignan ko sila habang sumasayaw, nang biglang may lumapit sa akin. Matangkad siya ngunit hindi ko maaninag ang kaniyang mukha dahil sa kalasingan at sa ilaw sa loob ng bar, hanggang sa nagdilim na ang lahat. Pagkagising ko nasa bahay na ako.
O diba! Bigla bigla na lang akong nagteteleport. Biglang tumunog ang aking selpon, text galing kay Jaymie.
"Ella sinundo ka ni Kuya mo kagabi kaya ka andiyan na sa bahay n’yo."
Nagtaka ako kung bakit alam ni Kuya kung asan kami kagabi, ngunit hindi ko na lang ito inintindi.
"Ella kakain na" sigaw ni manang.
Pagkababa ko wala si kuya kaya tinanong ko kay manang kung asan si kuya?sagot naman ni manang na nauna na raw siya.
Alam ko ng galit si kuya sa akin kasi hindi siya kumakain nang hindi kami sabay. Minabuti ko ng puntahan si Kuya sa kaniyang silid.
"Kuya pwede ba tayong mag-usap? may sasabihin lang sana ako."
At pinagbuksan naman ako ni kuya. Kita mo sa mga mata pa lang ni kuya na seryoso siya. Nararamdaman ko na papagalitan niya ako pero hindi siya nagsasalita, tahimik lang siya habang nakaupo sa gilid, kaya ako na ang nagsalita.
"Kuya sorry na kasi sinuway kita, hindi ko kasi namalayan na naparami na pala kami ng nainum." Sumagot naman si Kuya,"
Ella sa susunod wag kang iinom kung hindi mo kaya, kasi wala ako palagi sa tabi mo upang alalayan ka.
" Tumango nalang ako kay kuy," tapos yinakap n'ya ako.
Iba ang yakap ni kuya bakas sa mga mata niya ang pag-aalala at pagmamahal niya sa oras na iyon.Simula noong araw na iyon mas naging mahigpit na si kuya sa akin.
Akin na akin ang bahay ngayon dahil wala si kuya, hindi raw siya makakauwi dahil may tatapusin silang project. Naligo ako pagkatapos dumiretso ako sa kwarto upang magpalit. Gagamitin ko itong T-shirt ni kuya, hindi na ako nagsuot ng pambaba, magpapanty nalang ako dahil mahaba naman itong damit.
Kampanti ako na walang makakakita sa akin kasi si manang ay tulog na din. Kumuha ako ng makakain sa ref tapos pumunta ako sa sala upang manuod. Habang nanunuod ako biglang bumukas ang pintuan at laking gulat naming dalawa. "Si kuya umuwi" tinitignan niya ako. Nagulat at nahiya ako dahil sa suot ko pero naisip ko na magkapatid naman kami wala namang malisya.
" Kuya akala ko ba hindi ka uuwi ngayon?"
Sumagot naman ito,"Natapos namin ng mas maaga at naisip ko din na wala kang kasama si manang lang kaya umuwi nalang ako." Ngumiti naman ako kasi inaalala talaga ako ni kuya.Tinawag ko si kuya na samahan ako sa panunuod. Lumalalim na ang gabi pero gising pa kami nagtatawanan at nagkwekwentuhan kami habang nanunuod.
Hanggang sa dinalaw na ako ng antok, kaya sinabi ko kay kuya na aakyat na ako pero hinawakan niya ang aking kamay , napaupo ako , sobrang lapit namin ngayon sa isa't isa. Hindi ko alam kung ano ang aking mararamdaman. Bigla akong hinalikan ni kuya. Iba ang halik ng kapatid ko, hinwakan niya ang leeg ko at hindi ko namalayan na naghahalikan na pala kami, pero tumigil ako kasi naalala ko na kapatid ko siya at mali ang ginagawa namin. Tumakbo ako paakyat sa aking kwarto.
Kinaumagahan nagkakailangan na kami ni kuya at hindi ako sanay sa ganitong sitwasyon. Hanggang sa nagbago na nga ang lahat.
Hindi na kami sabay kumain at hindi na din kami nakakapag-usap. Napansin ito ng lahat ngunit wala sa kanila ang makapag-ayos sa amin ni kuya.
Andito ngayon si kuya sa labas ng bahay at may kausap siya sa telepono. Palakas ng palakas ang boses ni kuya, hindi niya alam na naririnig ko siya."Hindi ko naman siya totoong kapatid kaya walang masama kung tuluyan ng nahulog ang loob ko sa kaniya." Nanghina ako ng marinig ko ang mga katagang ito galing mismo sa kuya ko.
Para akong binagsakan ng langit at lupa dahil sa sakit na nararamdaman ko ngayon, labinglimang taon nilang itinago ito sa akin.
Bigla akong tumakbo sa kinauupuan ko at gulat naman akong nakita ni kuya.
Madami ang tanong sa aking isipan na gusto kung masagot."Ang pag-aalala, pagmamahal at pag-aalaga ba ni kuya sa akin ay totoo? Tinuring ba niya akong kapatid simulat sapul?" Ilaw araw na akong hindi pumapasok, sinabi na din sa akin ni mama na anak niya ako sa pagkadalaga at totoong hindi ko kapatid si kuya dahil anak siya ni papa sa una niyang asawa na namatay na.
Hindi ako lumalabas sa aking silid at dinadalhan na lamang ako ni manang ng pagkain.
Magdidilim na, kaya alam kung pauwi na si kuya galing eskwelahan. Alas otso na nang gabi ngunit wala parin si kuya. Tinawag ko si manang para dalhan ako ng pagkain. Minabuti ko na rin tinanong kung nakauwi na ba si kuya pero sabi naman niya na hindi pa dahil wala pa naman ang aming sasakyan. Nag-aalala na ako dahil kahit na hindi ko siya tunay na kapatid alam ko kung gaano ako kaimportante sa kaniya, kung paano niya ako inalagaan at pinagsasabihan dati. Nasanay ako na sa tuwing gagabihin si kuya sa pag-uwi ay magteteks siya sa akin, inisip ko nalang na siguro ay may importante siyang pinuntahan o kaya ginagawang proyekto.
Alas diyes na ng may kumatok sa aking pintuan.
"Manang ikaw ba yan?" pero walang sumasagot.
Binuksan ko ang pinto at ang bumungad sa akin ay si kuya, amoy alak at lasing na lasing.
"Bakit ka naglasing kuya halika na at ihahatid na kita sa kwarto mo."
Biglang pumasok si kuya at napaatras naman ako.
"Kuya hindi dito ang kwarto mo lumabas ka na nga."
Nilapitan ako ni kuya, lumayo naman ako pero hinawakan niya ang bewang ko, unti-unting naglapit ang aming mga labi at sa pangalawang pagkakataon hinalikan na naman ako ni kuya.
Ang mga halik ay mas naging mainit, hinalikan niya ako sa leeg hanggang sa unti-unti na akong bumigay. Naging marupok ako, tinanggal ni kuya ang aking pantaas na kasuotan, ang kaniyang mga kamay ay kung saan saan na nakarating, nahawakan lahat ni kuya at hindi ko maitatangi na habang tumatagal nagugustuhan ko ito. Halik dito, halik kahit saan, hanggang sa binaba na din ni kuya ang aking salawal hanggang sa wala na kaming suot na damit. Nag-init ang aming katawan nakakapagod ngunit masarap.
Lumalim na ang gabi at kami ni kuya ay magkatabi sa iisang kama, tulog na siya ngunit ako ay tulala at gising pa, nag-iisip kung tama ba o mali ang aming nagawa. Hindi ko akalain na ang itinuring kung kapatid mula pagkabata ay nagkaroon kami ng isang gabing hindi inaasahan at hindi ko makakalimutan sa aking buhay.
Nandito kami ngayon sa Ramen's House, palagi akong dinadala ni Kuya dito dahil alam niya na paborito ko ang Ramen. Pagkatapos naming kumain ay umuwi na kami.
Kinabukasan, Lunes, may pasok kami ni Kuya. Siya ay graduating na sa kursong engineering at 2nd year college pa lang ako sa nursing. Ayaw na ayaw ni Kuya na umuuwi ako mag-isa sa kadahilanang baka may mangyari sa akin na hindi maganda, ayaw rin ni Kuya na umiinom ng alak at sumasama sa mga taong hindi ko gaanong kakilala. Si kuya ang nagsilbing Nanay at Tatay ko dahil kadalasan hindi namin nakikita ang aming mga magulat dahil na rin sa kanilang trabaho. Kaya ganoon na lang kaistrikto si kuya pagdating sa akin.
Kaarawan ngayon ni Jaymie, matalik ko siyang kaibigan. Ipinaalam ako ni Jaymie kay papa na kung maari ay matulog na lang ako sa bahay nila at pinayagan naman ako. Nandito kami ngayon sa kwarto ko, nakahiga si Jaymie sa kama ko at ako naman ay namimili ng damit na isusuot ko. Mamayang gabi pa naman ang birthday party ni Jaymie, kaya napagpasyahan ko na magshort at t-shirt na muna ako.Konti lang kaming imbitado dahil wala kaming masyadong kaibigan ni Jaymie. Sa katunayan, anim lang kami sa barkada at nabuo ito dahil magkakila-kilala rin ang aming mga magulang.
Habang lahat kami ay kumakain, biglang nagyaya si Jaymie na pumunta sa bar kaya tuwang-tuwa ang barkada at ang mga ngiti ay abo't hanggang tenga. Lahat kami ay parang pare-parehas lang ng sitwasyon sa buhay.
Ang mga magulang din nila ay abala sa kani-kanilang mga trabaho. Ang pagkakaiba lang ay nagagawa nila lahat ng gustuhin nila.
Ako kasi palaging andiyan si Kuya upang alalayan at pagsabihan ako kung ano ba ang tama at kung ano ang mali.
Nandito na kami ngayon sa PC4 isang kilalang inuman dahil sa wild party. Nag order ako ng lemonade dahil hindi talaga ako umiinom ng alak at alam ito ng barkada. Ang ingay at ang usok dito sa loob ng bar. Sa isip ko, bakit parang gusto kung tikman kung anong lasa ng alak, kaya kumuha ako sa inorder nila na bucket ng isa, hanggang sa nasundan pa. Madali akong nalasing dahil hindi nga ako umiinom.
Nagkayayahan ang lahat na sumayaw pero hindi ako sumama, nakaupo lang ako tinitignan ko sila habang sumasayaw, nang biglang may lumapit sa akin. Matangkad siya ngunit hindi ko maaninag ang kaniyang mukha dahil sa kalasingan at sa ilaw sa loob ng bar, hanggang sa nagdilim na ang lahat. Pagkagising ko nasa bahay na ako.
O diba! Bigla bigla na lang akong nagteteleport. Biglang tumunog ang aking selpon, text galing kay Jaymie.
"Ella sinundo ka ni Kuya mo kagabi kaya ka andiyan na sa bahay n’yo."
Nagtaka ako kung bakit alam ni Kuya kung asan kami kagabi, ngunit hindi ko na lang ito inintindi.
"Ella kakain na" sigaw ni manang.
Pagkababa ko wala si kuya kaya tinanong ko kay manang kung asan si kuya?sagot naman ni manang na nauna na raw siya.
Alam ko ng galit si kuya sa akin kasi hindi siya kumakain nang hindi kami sabay. Minabuti ko ng puntahan si Kuya sa kaniyang silid.
"Kuya pwede ba tayong mag-usap? may sasabihin lang sana ako."
At pinagbuksan naman ako ni kuya. Kita mo sa mga mata pa lang ni kuya na seryoso siya. Nararamdaman ko na papagalitan niya ako pero hindi siya nagsasalita, tahimik lang siya habang nakaupo sa gilid, kaya ako na ang nagsalita.
"Kuya sorry na kasi sinuway kita, hindi ko kasi namalayan na naparami na pala kami ng nainum." Sumagot naman si Kuya,"
Ella sa susunod wag kang iinom kung hindi mo kaya, kasi wala ako palagi sa tabi mo upang alalayan ka.
" Tumango nalang ako kay kuy," tapos yinakap n'ya ako.
Iba ang yakap ni kuya bakas sa mga mata niya ang pag-aalala at pagmamahal niya sa oras na iyon.Simula noong araw na iyon mas naging mahigpit na si kuya sa akin.
Akin na akin ang bahay ngayon dahil wala si kuya, hindi raw siya makakauwi dahil may tatapusin silang project. Naligo ako pagkatapos dumiretso ako sa kwarto upang magpalit. Gagamitin ko itong T-shirt ni kuya, hindi na ako nagsuot ng pambaba, magpapanty nalang ako dahil mahaba naman itong damit.
Kampanti ako na walang makakakita sa akin kasi si manang ay tulog na din. Kumuha ako ng makakain sa ref tapos pumunta ako sa sala upang manuod. Habang nanunuod ako biglang bumukas ang pintuan at laking gulat naming dalawa. "Si kuya umuwi" tinitignan niya ako. Nagulat at nahiya ako dahil sa suot ko pero naisip ko na magkapatid naman kami wala namang malisya.
" Kuya akala ko ba hindi ka uuwi ngayon?"
Sumagot naman ito,"Natapos namin ng mas maaga at naisip ko din na wala kang kasama si manang lang kaya umuwi nalang ako." Ngumiti naman ako kasi inaalala talaga ako ni kuya.Tinawag ko si kuya na samahan ako sa panunuod. Lumalalim na ang gabi pero gising pa kami nagtatawanan at nagkwekwentuhan kami habang nanunuod.
Hanggang sa dinalaw na ako ng antok, kaya sinabi ko kay kuya na aakyat na ako pero hinawakan niya ang aking kamay , napaupo ako , sobrang lapit namin ngayon sa isa't isa. Hindi ko alam kung ano ang aking mararamdaman. Bigla akong hinalikan ni kuya. Iba ang halik ng kapatid ko, hinwakan niya ang leeg ko at hindi ko namalayan na naghahalikan na pala kami, pero tumigil ako kasi naalala ko na kapatid ko siya at mali ang ginagawa namin. Tumakbo ako paakyat sa aking kwarto.
Kinaumagahan nagkakailangan na kami ni kuya at hindi ako sanay sa ganitong sitwasyon. Hanggang sa nagbago na nga ang lahat.
Hindi na kami sabay kumain at hindi na din kami nakakapag-usap. Napansin ito ng lahat ngunit wala sa kanila ang makapag-ayos sa amin ni kuya.
Andito ngayon si kuya sa labas ng bahay at may kausap siya sa telepono. Palakas ng palakas ang boses ni kuya, hindi niya alam na naririnig ko siya."Hindi ko naman siya totoong kapatid kaya walang masama kung tuluyan ng nahulog ang loob ko sa kaniya." Nanghina ako ng marinig ko ang mga katagang ito galing mismo sa kuya ko.
Para akong binagsakan ng langit at lupa dahil sa sakit na nararamdaman ko ngayon, labinglimang taon nilang itinago ito sa akin.
Bigla akong tumakbo sa kinauupuan ko at gulat naman akong nakita ni kuya.
Madami ang tanong sa aking isipan na gusto kung masagot."Ang pag-aalala, pagmamahal at pag-aalaga ba ni kuya sa akin ay totoo? Tinuring ba niya akong kapatid simulat sapul?" Ilaw araw na akong hindi pumapasok, sinabi na din sa akin ni mama na anak niya ako sa pagkadalaga at totoong hindi ko kapatid si kuya dahil anak siya ni papa sa una niyang asawa na namatay na.
Hindi ako lumalabas sa aking silid at dinadalhan na lamang ako ni manang ng pagkain.
Magdidilim na, kaya alam kung pauwi na si kuya galing eskwelahan. Alas otso na nang gabi ngunit wala parin si kuya. Tinawag ko si manang para dalhan ako ng pagkain. Minabuti ko na rin tinanong kung nakauwi na ba si kuya pero sabi naman niya na hindi pa dahil wala pa naman ang aming sasakyan. Nag-aalala na ako dahil kahit na hindi ko siya tunay na kapatid alam ko kung gaano ako kaimportante sa kaniya, kung paano niya ako inalagaan at pinagsasabihan dati. Nasanay ako na sa tuwing gagabihin si kuya sa pag-uwi ay magteteks siya sa akin, inisip ko nalang na siguro ay may importante siyang pinuntahan o kaya ginagawang proyekto.
Alas diyes na ng may kumatok sa aking pintuan.
"Manang ikaw ba yan?" pero walang sumasagot.
Binuksan ko ang pinto at ang bumungad sa akin ay si kuya, amoy alak at lasing na lasing.
"Bakit ka naglasing kuya halika na at ihahatid na kita sa kwarto mo."
Biglang pumasok si kuya at napaatras naman ako.
"Kuya hindi dito ang kwarto mo lumabas ka na nga."
Nilapitan ako ni kuya, lumayo naman ako pero hinawakan niya ang bewang ko, unti-unting naglapit ang aming mga labi at sa pangalawang pagkakataon hinalikan na naman ako ni kuya.
Ang mga halik ay mas naging mainit, hinalikan niya ako sa leeg hanggang sa unti-unti na akong bumigay. Naging marupok ako, tinanggal ni kuya ang aking pantaas na kasuotan, ang kaniyang mga kamay ay kung saan saan na nakarating, nahawakan lahat ni kuya at hindi ko maitatangi na habang tumatagal nagugustuhan ko ito. Halik dito, halik kahit saan, hanggang sa binaba na din ni kuya ang aking salawal hanggang sa wala na kaming suot na damit. Nag-init ang aming katawan nakakapagod ngunit masarap.
Lumalim na ang gabi at kami ni kuya ay magkatabi sa iisang kama, tulog na siya ngunit ako ay tulala at gising pa, nag-iisip kung tama ba o mali ang aming nagawa. Hindi ko akalain na ang itinuring kung kapatid mula pagkabata ay nagkaroon kami ng isang gabing hindi inaasahan at hindi ko makakalimutan sa aking buhay.
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento