K-12 Curriculum
K-12
Curriculum
Ano
nga ba ang K-12 curriculum? Ano ano ang positibo at negatibo na epekto nito sa
atin? Naging madali ba ang pagpapatupad sa nasabing kurikulum? Ito ba ay isang
susi sa pag-unlad ng ating bansa? Lahat ng mga katanungan na ito ay masasagot
at tatalakayin natin upang tayo ay malinawan sa kung ano nga ba talaga ang K-12
at anong tunay na layunin nito.
Ang
K-12 ay isang programa na naglalayon na baguhin ang sistema ng edukasyon sa
ating bansa. Ito ay pagdadagdag ng dalawang taon sa sampung taon ng kurso. Sa
programa na ito, ginawang mandatory ang pagpasok ng mga bata sa kindergarten,
nagkakaroon din ng junior highschool (grade 7-10) at senior highschool (11-12).
Para sa kaalaman ng lahat, tanging ang Pilipinas na lamang ang mayroong sampung
taon ng basic education sa buong Asya, kaya naman ipinatupad ng pamahalaan at
ang kagawaran ng Edukasyon ang K-12 kurikulum. Hindi naging madali ang proseso
sa pagpapatupad sa nasabing kurikulum, sa kadahilanan na madami ang nagsasabi
na nagkulang ang pamahalaan sa mga paghahanda sa pag-iimplementa nito, pero may
ilan din na sumasang-ayon dito, upang magkaroon tayo ng mas magagaling na
mamamayan upang umunlad ang ating lipunan. Ang tao ay may iba’t ibang
paniniwala, kaugalian, opinion at pananaw sa buhay. Kaya naman madami ang may
hinaing tungkol sa k-12 kurikulum at nagbigay ng kani-kanilang sariling opinion
hinggil dito. Maraming estudayante, magulang at pati na rin ang mga guro ay
pinag-uusapan ang bagong kurikulum. Karamihan sa kanila hindi sang-ayon sa bagong kurikulum dahil sa kahirapan sa
buhay ngunit may iba rin na sumang-ayon dito, dahil ang kaalaman ng mga
estudyante ay magiging advance, dahil may mga asignatura na makukuha na nila,
na noon ay mapag-aaralan mo lamang kapag ikaw ay nasa kolehiyo. Nagiging mas
handa at mahusay ang mga kabataan sa kukunin na kurso dahil ang kurikulum na
ito ay nahahati sa iba’t ibang programa o track, na kung saan nahuhubog o
naiispecialize ang kurso na nais nila. Kung hindi na kaya ng mga magulang mo na
pag aralin ka sa kolehiyo ngunit natapos mo ang senior highschool ay maaari ka
ng magtrabaho. Ang mga nagsisipagtapos sa programang k-12 ay maaari ng ituring
na mga propesyunal at may mataas na pinag-aralan sa ibayong dagat at higit sa
lahat ito ay naglalayon na tulungan ang ating mga kabataan at pantayan ang
sistema ng edukasyon hindi lamang sa buong Asya, kung hindi sa buong mundo. Kung
nakapagtapos ka sa dating kurikulum at halimbawa isa ka ng propesyunal na
Doktor at nais mong magtrabaho sa ibang bansa, kinakailangan mo munang mag-aral
pa ng dalawang taon, dahil iniisip nila na kulang pa ang iyong kaalaman sa
kadahilang kulang nga ng dalawang taon ang iyong pag-aaral, kung kaya’t
kakailanganin mo na mag-aral ulit ng dalawang taon upang sa gayon ay maging isa
kang propesyunal na Doktor. Ang k-12 ay ipinatupad upang makipag kompetensiya
at makipagsabayan sa ibang bansa. Ang layunin ng k-12 ay upang mas maging handa
ang mga kabataan sa tatahaking landas pagdating ng araw. Kung may mga
positibong layunin, marami din namang mga negatibong layunin ang programang
ito. Madaming kabataan ang hindi na kailangang makapagtapos ng kolehiyo
dahil ayon nga sa DepEd hindi na
kailangan na makapagtapos ng kolehiyo
para magkaroon ng trabaho, parang hinihikayat ng programang ito na ayos lang
kahit hindi ka na mag-aral ng kolehiyo. Dahil sa iilan na lamang ang nais
magtapos sa kolehiyo ang badget sa edukasyon ay bababa. Madami pa ang mga paaralan ang hindi pa handa
sa bagong kurikulum dahil sa kakulangan ng silid aralan. Ang mga estudyante ay
napipilitan na magklasrum sa silong ng
manga o sa kanilang stage, kulang na kulang din ang mga guro kaya kahit hindi
sila dalubhasa sa sabjek na kanilang ituturo ay sapilitan parin nila itong
ituturo, kulang din ng mga aklat at iba pang mga kagamitan sa pagtuturo at
kagamitan sa paaralan. May nagsabi din na hindi ang pagpapatupad ng k-12 ang
solusyon sa mababang kalidad ng edukasyon sa ating bansa. Bigyang pansin muna natin
ang kahirapan na nararanasan ng ating Inang bayan. Ang tunay na mapagpapataas
ng kalidad ng edukasyon sa ating bansa ay ang mataas na badget para sa maayos
na gamit sa paaralan tulad ng mga upuan, silid-aralan, libro at iba pang mga
pasilidad at gayundin ang mataas na pasahod sa mga guro at kawani sa programang
ito. Ang mga kabataan ay naiing-ganyo pumunta sa ibang bansa imbis na hikayatin
ang mga ito na maglingkod sa sariling bayan ngunit hindi rin natin masisisi ang
ating mga kababayan na lisanin ang Pilipinas para maghanap buhay upang mabigyan
ng maginhawang buhay ang kani kanilang mga pamilya. Dapat ang ating bansa mismo
ang makinabang sa ating lakas-paggawa imbis na mga dayuhan. Madami man ang
tumututol sa programang ito ay wala na silang magagawa dahil ito ay
naipatupad at naaprobahan na. Ang k-12
na ang bagong kurikulum ditto sa ating bansa. Dahil sa programang ito naging
indemand ang kurso ng pagiging titser dahil talagang nangangailangan ang mga
paaralan ng mga guro na magtuturo, ngunit ang mga gurong ito ay dapat maraming
alam na estratehiya o teknik sa pagtuturo. Ang pagtuturo noon ay ibang iba na
sa kung papaano ka magturo ngayon. Kung noon ang pagtuturo ay palagi ang sentro
ay ikaw na titser, ngayon ay hindi na dapat ay “student centered” na, na ang
ibig sabihin ikaw na guro ay dapat ginagabayan at finafacilitate mo lang ang
iyong mga estudyante upang sila ay matuto sa kanilang sariling karanasan, kung
may tanong o klaripikasyon ang iyong mga estudyante ay dapat sagutin ito ng mas
maliwanang upang maintindihan ng mga ito ng mabuti. Dati ang pagtuturo ay hindi
ginagamitan ng teknolohiya tulad ng TV, projector, power point presentation,
computer at iba pa, pero ngayon ay dapat kasama na ang mga ito sa pagtuturo.
Sabin ng ilan ang paggamit ng mga ito ay may positibo at negatibong epekto sa
mga mag-aaral tulad na lamang ng; ang mga edtudyante ay nagiging tamad dahil
nakadepende na lang sila sa internet, photocopies at iba pa, may nagsasabi din
na napapadali ang pagtuturo at pagkatuto gamit ang mga nasabing materyales.
Nagiging epektibo ito kung ginagamit natin ito ng maayos at tama. Sa bagong
kurikulum madami na ang nagbago sa pagtuturo at pagkatuto ng mga kabataan.
Dapat napagtutuunan ng pansin lahat ng mga pangangailangan ng mga estudyante, isinasaalang
alang dapat ng mga guro na may iba’t ibang kakayahan ang kanilang mga
estudyante kung kayat dapat maging mahusay at malikhain ka sa pagtuturo upang
ikaw ay maging mabisa at epektibong guro.
Madami
man dinaranas ang ating bansa dapat ay matuto tayong magkaisa upang
suportahan kung ano man ang mga ipinapatupad
na batas at mga ordinansa. Ang pagbabago ay dapat magsimula sa ating mga tao,
hindi lang dapat tayo magaling sa salita dapat magaling din tayo sa gawa. Sa
bagong kurikulum nasabi dito na maaari ka ng magtrabaho kahit hindi ka na
magtuloy sa kolehiyo, kaya malaki ang posibilidad na hindi na magtuloy ang mga
kabataan sa kolehiyo ngunit dapat may gawin ang pamahalaan upang hikayatin na
dapat ay ituloy nila ang kanilang pag- kokolehiyo upang magkaroon tayo ng mga
mas mahuhusay na mga manggagawa na
tutugon sa mga pangangailangan ng ating bansa. Ang programang ito ay upang
palawigin ang kakayahan ng mga mag-aaral na makapili ng kukuning kurso na
naayon sa kanilang mga pangangailangan at layunin sa buhay. May iba’t iba man
tayong pagtingin sa kung ano ba ang tunay na layunin ng programang ito, lagi
nating iisipin na lahay ng ito ay ikabubuti ng ating bansa at para sa kapakanan
ng bawat Pilipino.
thanks a lot<33
TumugonBurahin