Masakit na Katotohanan

Masakit na Katotohanan

                      

Hindi ko alam kung bakit tayo nagtapos ng ganito? Kung Bakit ang dali para sayo na kalimutan ang isang taon na magkasama tayo? Maraming tanong ang gumugulo sa aking isip at gusto kong manggaling lahat mismo sayo ang mga sagot. Nagkulang ba ako? Naging istrikto ba ako? O talagang nagsawa kana lang sa kung ano ang meron tayo at naghanap ka na ng bago?

 Isa akong karaniwang estudyante noon, malaki ang bag, may suot na eyeglasses,tahimik, may mahaba at kulot na buhok. Palagi ako sa library namin nagbabasa ng mga libro at pagkatapos ng klase diretso uwi agad sa bahay. Mahigpit ang mga magulang ko dahil gusto nilang ituloy ko kung ano ang nasimulan ko noong nasa elementarya pa lang ako. Kaya pinagtutuunan ko ng pansin ang aking pag-aaral nang hindi madismaya ang aking mga magulang. Maayos ang naging pag-aaral ko noong 1^st year hanggang 3^rd year. Nagsimula lahat ito noong malapit na akong magtapos sa Highschool.

 Sa apat na taon ko sa highschool marami na din akong nakilala at nagkarooon na rin ako ng mga kaibigan. Dati walang gustong makipag usap sa akin dahil nga ang werdo ko daw at ang jologs ko pa, pero noong nakilala ko sila Diane nagbago na ang lahat. Hindi na ako nagsusuot nang eyeglasses, hindi na rin malaki ang bag ko at inayos ko na ang sarili ko. Sila ang nagsabi sa akin na gawin ko ang mga bagay na ito. Nagulat na lang ako dahil sa pagbabago ko marami nang pumapansin sa akin. Minsan talaga naiisip ko, paano nalang kaya kung hindi ko sila nakilala edi hanggang ngayon wala pang pumapansin sa akin. Natuto akong magsinungaling sa mga magulang ko tulad ng, magpapaalam ako na may gagawin kaming proyekto o mag grogroup study kami pero ang totoo mamamasyal kami ng barkada, kakain sa labas o kung minsan ay nag-iinoman. Oo, natuto na rin akong uminom, hindi ko sinasabi na sila ay masamang impluwensiya sa akin kasi kung tutuusin isa sila sa mga nagpapasaya sa akin.

 Uwian na ng hapon noon at umuulan, sa kamalas malasan pa hindi ko nadala ang payong ko. Kaya hinintay ko na tumila ang ulan. Mag gagabi na ng biglang may humintong sasakyan sa harap ko, binaba niya ang bintana ng sasakyan, “hatid ka na namin” syempre ako sumakay na ako tatanggi pa ba ako maggagabi na rin kasi. Sila Diane ang nanghatid sa akin at may kasama siya, gwapo kaso hindi ko kilala. Habang nasa loob kami ng sasakyan, pinakilala sa akin ni Diane ang pinsan niyang si Raff. Tinignan niya ako at nginitian “nice meeting you Khloe.” Nagtataka ako kung bakit alam niya pangalan ko, tinignan ko si Diane at kinindatan lang ako. Sinagot ko siya “Nice meeting you rin kuya”                                                                  Kuya? Raff nalang magkasing edad lang naman tayo.

Ah! Ganun ba? Tapos tumawa nalang ako.                                                                    Pagkababa ko nagpasalamat ako kay Khloe at kay Raff sa paghatid sa akin.         Sige, kita nalang tayo bukas sa school. Sabi ni Diane at umalis na sila ni Raff. 

Pagkapasok ko sa bahay hinihintay ako nila papa.                                                          Tinanong kung may problema ba ako?                                                                              “Ha? Wala naman po akong problema. Bakit n’yo naman natanong yan papa?”    “Pansin lang kasi naming anak na panay ang labas mo at kung minsan late kang umuuwi” ani niya. “Madami po kasi kaming mga ginagawa sa school papa” pagsisinungaling ko naman. At pumasok na ako sa kwarto ko kasi sabi ko madami pa akong gagawin.

Matutulog na sana ako ng biglang tumunog ang selpon ko. Text galing kay Diane “Khloe maari daw bang kunin ni Raff ang number mo?”                                         Reneplyan ko siya ng “Bakit daw? May itatanong ba siya?”                              

Sinagot naman ito ni Diane,“makikipagkaibigan lang daw.”                                          At ayon pumayag ako na ibigay kasi hindi naman masama kasi parang mabait naman siya. Maya-maya may nagtext ulit sa akin kaso number na lang ito.                   “Hi khloe! Si Raff ito, hindi ko na nakuha number mo kanina kasi nahiya ako”               “Hello Raff! Bakit ka naman mahihiya? Salamat pala kanina sa paghatid” Sagot ko sa kaniya. Hanggang humaba na ang aming kuwentuhan.                                                          

Hindi kami school mate ni Raff pero magkalapit lang ang school namin kaya palagi siyang pumupunta sa  school ko kapag uwian na ng hapon. Mas malapit na kami sa isa’t isa. Sa katunayan, hinahatid niya ako minsan sa bahay. Palagi kaming nag uusap sa telepono kaya madami na akong alam tungkol sa kaniya. Pumupunta rin siya sa bahay pero ang alam ng mga magulang ko na may tataposin lang kaming school project o kaya may kukunin siya sa akin pero ang totoo wala naman talaga. Hindi ko  kasi alam kung anong sasabihin ko sa mga magulang ko kapag pumupunta siya sa bahay, baka kasi isipin nila na may relasyon kami. Lumalabas na din kami pero minsan kasama namin sila Diane.                                                               

 Sa mga araw na ito, unti-unti ko ng napapabayaan ang aking pag-aaral. Mas nabibigyan ko na kasi ng oras si Raff, palagi na kasi kaming magkasama at magkausap.

Nagdaan ang mga araw, linggo at buwan, naglakas loob na siyang tanungin kung maari ba daw na ligawan ako. Syempre ang akala ko nagbibiro lang siya, kaya tumawa lang ako pero sa loob-loob ko hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Tinanong niya ulit sa akin. Hindi raw siya nagbibiro, seryoso raw siya sa sinabi niya. Natahimik ako ng ilang minuto, at saka ko binigay ang aking sagot. Sinabi ko na pag-iisipan ko muna. Hindi naman siya nagalit, sabi pa nga niya na handa raw siyang maghintay sa kung ano man ang magiging desisyon ko. 

 Mabait naman si Raff at nag-aaral rin naman siya ng maigi, hindi naman siguro masama kung magpapaligaw ako sa kaniya. Ngunit ang tanong, kilala ko na ba ng  lubusan si Raff? Marami ang nagsasabi na gumagamit siya ng illegal na droga. Natatakot naman ako na tanungin siya hinggil dito at baka kung ano pa ang masabi niya sakin, gusto ko na magkusa siya na aminin ito sa akin. Kung totoo ba ang mga naririnig ko tungkol sa kaniya. Pero pagtitignan mo siya parang hindi naman siya gumagamit kasi maayos at matino naman siya kapag magkasama kami.                                                

Nagbago ako sa kaniya dahil narin sa mga nababalitaan ko at napansin naman niya ito. Nagtanong siya kung may problema ba ako at hindi ko napigilan ang sarili ko. Sa una parang nahihiya pa siyang umamin pero noong tumatagal na ang aming pag uusap inamin na niya na gumagamit siya pero pinipilit na raw niya na tanggalin ito. Ipinapaintindi niya sa akin kung bakit hindi niya nasabi ito ng mas maaga kasi baka daw magbago ang tingin ko sa kaniya at layuan ko siya.   Habang nagpapaliwanag siya nagsalita ako,                                                                “papayagan kita na ligawan ako basta titigilan mo na ang paggamit.

” Bigla niya akong niyakap at sabay sabi “Oo, gagawin ko talaga. Maraming salamat Khloe.” Hindi ko alam kung bakit naiyak ako noong yinayakap niya ako.                   

Sa limang buwan na panliligaw niya, sinagot ko na siya. Sobrang saya naming noong araw na yon. Nakikita ko na rin yung pagbabago niya, wala na rin mga isyu na kumakalat na gumagamit pa siya. Sobrang mahal na mahal ko siya, nagkakaintindihan kami sa lahat ng bagay at pinapakinggan  namin ang isa’t isa.  Ang dami na naming plano sa buhay na gusto naming tuparin ng magkasama. Yung pakiramdam na parang kayo talaga yung itinadhana.                                          Sa araw-araw na magkasama kami parang liniligawan parin niya ako kasi sobra maalaga niya, palagi niya ako pinapasaya at sinusurpresa sa bawat pagkikita namin.

Pero hindi talaga mawawala ang pag-aaway sa isang relasyon.                               Kagaya noong nalaman ng mga magulang ko na may boypren ako at bumaba ang grado ko. Sobrang pinagalitan nila ako kasi ang bata ko pa daw para pumasok sa isang relasyon at bakit daw pinabayaan kong bumaba ang grades ko. Grounded ako ng ilang weeks, kaya hindi kami nakapagkita at nakapag-usap ni Raff. Hindi ko din naman sila masisisi kung bakit nila ginawa yun.                                    Bumawi ako sa school kaya hindi ko na nabibigyan ng oras si Raff.                                Noong una naiintindihan pa niya kung bakit hindi na kami masyadong nagkikita at nakakapag-usap pero noong tumagal nararamdaman ko na parang may nagbabago na sa relasyon namin.                                                                                      Hindi ko alam kung ano pero alam ko na nagbago na siya. Hindi na siya tulad ng dati. Parang ayos nalang sa kaniya na kahit hindi na kami nagkakasama, kaya minabuti kong tanungin siya kung may problema ba?                                                           Pero sabi naman niya na ayos lang naman ang lahat. Kaya hindi na ako nagtanong pa. Ilang araw na lang ay mag-iisang taon na kami kaya naghahanda ako para dito. Gusto ko na maging espesyal ito para sa aming dalawa.

Kumain kami sa labas at nanood kami ng sine. Pero bakit ang tahimik niya at hindi ko makita sa mga mata niya na masaya siya. Habang pauwi na kami hininto niya ang sasakyan, walang nagsasalita sa aming dalawa ng biglang sinabi niya na ayaw na daw niya. Sinagot ko naman siya “tumigil ka nga Raff hindi magandang biro yan.” habang nakangiti ako hanggang sa inulit niya ulit na sinabi na ayaw na talaga niya at seryoso siya dito. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako ngunit hindi man lang niya ako matignan. Tinanong ko kung ano ang rason kung bakit nakikipaghiwalay siya pero hindi niya ako sinasagot, ang nasabi nalang niya kalimutan ko nalang kung ano man yung napagsamahan namin. Irespeto ko nalang daw kung ano ang naging desisyon niya kaya hindi na ako nagsalita hanggang sa maihatid na niya ako.

Ilang araw na hindi ako pumasok kasi nagkasakit ako, wala kasi akong ganang kumain at hindi ako makatulog sa gabi kakaiyak. Kinausap na rin ako ng aking mga magulang, pinagsabihan ulit nila ako pero sa maayos na paraan. Sabi nila na bata pa daw ako marami pa akong makikilala at mag-aral nalang muna daw ako kasi hindi naman minamadali yan, kusa raw itong dumadating.                                    Naliwanagan ako sa mga sinabi sa akin ng aking mga magulang.                                Kaya itinuon ko lahat ng oras ko sa pag-aaral, ginawa kong busy ang sarili ko upang makalimutan ko siya. Naging epektibo naman ito sa una pero hindi ko talaga maiwasan na isipin parin siya kasi may pinagsamahan din naman kami kahit papaano.

Magtatapos na kami ng Highschool ng bigla kong nalaman na bumalik sa dati si Raff. Nagbibisyo na ulit siya at lahat ng mga maling ginagawa niya dati ay ginagawa na niya ulit ngayon. Gusto ko man na pagsabihan siya o kausapin siya pero naisip ko na wala ako sa lugar, kasi sino ba naman ako sa kanya at isa pa hindi na ako parte ng mundo niya. Kung ano ang nagpapasaya at kung ano ang gusto niya hindi na ako dapat nakikiaalam.  Hanggang sa wala na akong balita sa kung asan siya at ano na ang nangyayari sa kaniya.

Nasa 2^nd year college na ako ngayon, pero naiisip ko parin siya. Hindi sa kadahilanang mahal ko pa siya at gusto kong magkabalikan kami. Gusto ko lang maliwanagan at masagot ang aking mga tanong kung bakit naghiwalay kami ng ganoon kadali sa kaniya. Gusto kong malaman ang mga rason niya, kahit masakitan pa ako tatanggapin ko ng buong puso dahil yun ang naging desisyon niya at wala na akong magagawa pa.